تنها که باشی... :: دلنوشته های یک دختر شیعه

تنهایی

تنهایی واژه ی غریبی است که این روزها شده قرین و مونس وهمدم من

حس میکنم این روزها خیلی تنها شده ام ...

تنهایی چشم وگوش ندارد همین که از صبح وتا شب خودت تک وتنها باشی اسمش میشود تنهایی

،همین که نمیدانی کجابروی اسمش میشود تنهایی،

همین که ادم های اطرافت خیلی کم کنارت باشند میشود تنهایی،

،اصلا ادم ها تنها به دنیا امده اند ،

اصلا اگر قرار نبود ادم ها تنها باشند پس کی یاد معبودشان را میکردند،

شاید خدای تنهای ی ما از اینکه تنهاباشیم وبه درگاهش پناه ببریم لذت میبرد ...

اصلا مگر نه اینکه در دعای کمیل بهش میگوییم(الهی وربی من لی غیرک)خدایا به غیر خودت هیچ کسی رو ندارم...

تنهایی واژه ی غریبی است که شاید اگر مولاعلی(ع)تنها نبودند از تنهایی با چاه درد ودل نمیکردند ...

شاید اگر تنهایی نبود مولای غریب ما بعد از هزارو اندی سال 313یار خالصشان جمع میشد وبالاخره ظهور میکردند....

شاید اگر تنهایی نبود خدا نمیگفت الله احد..

دلم این روزها یک جایی میخواهد تا عقده های تنهایی بودنم را در ان جا واکنم واز ته دل هق هق بزنم..

یا شاید هم جایی که بتوانم کمی داد بزنم ...

۹۴/۰۵/۲۹

یک دختر شیعه

۳۰ مرداد ۹۴ ، ۱۵:۴۰

فرزانه رهبر

امام زمان از من و تو خیلی تنها تره...
به فکر تنهایی اون که می افتم حس می کنم باید برای تنهایی آقا ناراحت بشم تا برای خودم...

۳۰ مرداد ۹۴ ، ۲۱:۱۸

🌼yare deldar🌼

تنهایی هاتو با حرم امام رضا پر کن..با شهدای گمنام کوه سنگی..با خدا..

با امام زمانت..

یا علی..

۳۱ مرداد ۹۴ ، ۰۰:۳۵

عــ ـاکـ ـف ...

چه شده که رفیق جان ما احساس تنهایی میکنه؟!؟
تنهایی یه وقتایی خیلی خوبه....خیلی....
ولی خب !
همیشه هم خوب نیست !
تو که امام رضا رو داری !
جات بودم روزی یک ساعت رو حداقل اونجا سپری می کردم !
شب تولد امام رئوف ،
کربلام...
روزش ،
نجف.....!
و نایب الزیارت !
شما هم برو تو حرم خودش و جشن بگیر !
:)
یا علی....

۳۱ مرداد ۹۴ ، ۰۱:۴۵

غریبانه

روایت از پیغمبر اکرم (ص) است که حضرت فرمود: . در این روایت آمده که اگر کسی برای مؤمنین و مؤمنات طلب مغفرت کند، خداوند به عدد هر مؤمنی که از هنگام خلقت آدم تا قیامت خلق می‏کند، برای او سه چیز در نظر می‏گیرد؛ برایش حسنه می‌نویسد و از گناهانش می‌کاهد و بر مقامش می‏افزاید.

بحارالنوار جلو 90 ص 391

من این روایت را که خواندم، تعجب کردم. می‏دانید تعجب ما برای چیست؟ چون ما مخلوقیم، محدودیم و تَنگ نظریم؛ لذا تعجب می‏کنیم که چگونه اگر یک نفر بگوید: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَات» به عدد تمام انسانهای مؤمنی که خدا از زمان حضرت آدم تا به قیامت خلق کرده، خداوند در نامه عمل او به عدد همه آن‏ها حسنه می‏نویسد! تازه این اولین چیزی است که خدا در عوض این دعا به داعی می‏دهد.

مرحوم
ایت الله مجتبی تهرانی

((پس فراموش نکنید اللهم الغفر المومنین و المومنات

به عزیزان خود خبر دهید
غریبانه ))

۰۱ شهریور ۹۴ ، ۱۱:۱۵

رفیعه رجعتی

از اخر سوژه پیدا کردی بنویسی؟!خخخخ

چقدرررررر تصویره میخوره ب متن!

تهنایی خعلی خوبه:)
ادم می2نه راجب هرچیزی تفکر کنه^__^

۰۱ شهریور ۹۴ ، ۱۵:۰۸

أنارستان ...

سلام علیکم. در راستای سوالی که پرسیدید فکر کنم این مطلب بدک نباشه:
http://snn.ir/detail/News/434862/80

۰۴ شهریور ۹۴ ، ۰۰:۲۶

آقا میرزا حسن لسان الأطباء از اهالی اشرف مازندران نقل کرد در زمانی که حاجی ملا محمد اشرفی از مشاهیر علما در زادگاه خود اشرف ( بهشهر ) زندگی می‌کرد، من یک بار عازم زیارت حضرت رضا، علیه السلام شدم . برای خداحافظی و امر وصیت نامه‌ی خود خدمت ایشان رفتم و چون دانست که به زیارت ثامن الائمه علیه السلام می روم، پاکتی به من داد و فرمود :

« در اولین روزی که به حرم مشرف شدی، این نامه را تقدیم امام رضا علیه السلام کن و در مراجعت جوابش را گرفته، برایم بیاور.»

با خود گفتم : یعنی چه ؟ مگر امام رضا علیه السلام زنده است که نامه را به او بدهم؟! چگونه جوابش را بگیرم؟! اما عظمت مقام آن دانشمند مانع شد که این مطلب را به ایشان بگویم و اعتراض نمایم .

هنگامی که به مشهد مقدس رسیدم، در اولین روز زیارت، برای ادای تکلیف نامه را به داخل ضریح انداختم . بعد از چند ماه موقع مراجعت برای زیارت وداع به حرم مشرف شدم و اصلاً سخن حاجی را که گفته بود جواب نامه‌ام را بگیر و بیاور، فراموش کرده بودم .

بعد از نماز مغرب و عشا درحال زیارت بودم که ناگاه صدای مأموری بلند شد که زائران از حرم بیرون روند تا خدام به تنظیف حرم بپردازند . وقتی نماز زیارت را تمام کردم، متحیر شدم که اول شب چه وقت در بستن است ؟ ولی دیدم کسی جز من در حرم نیست ! برخاستم که بیرون روم، ناگاه دیدم سید بزرگواری در نهایت شکوه و جلال از طرف بالا سر با کمال وقار به سوی من می آید . همین که به من رسید، فرمود : حاجی میرزا حسن ! وقتی به اشرف رسیدی پیغام مرا به حاجی اشرفی برسان و بگو :

آیینه شو جمال پری طلعتان طلب جاروب زن به خانه و پس میهمان طلب

در این فکر بودم که این بزرگوار که بود ؟ که مرا به اسم خواند و پیغام داد یک مرتبه متوجه شدم اوضاع حرم به حالت اول برگشته، برخی نشسته و بعضی ایستاده به زیارت و عبادت مشغول هستند فهمیدم که این حالت مکاشفه بوده است . وقتی به وطن مراجعت کردم، یکسره به خانه مرحوم حاجی اشرفی رفتم تا پیغام امام علیه السلام را به وی برسانم همین که در را کوبیدم، صدای حاجی از پشت در بلند شد که :

« حاجی میرزا حسن ! آمدی ؟ قبول باشد . آری :

آیینه شو جمال پری طلعتان طلب جاروب بزن به خانه و پس میهمان طلب

سپس افزود:« افسوس ! که عمری گذراندیم و چنان که باید و شاید صفای باطن پیدا نکرده‌ایم !»

کرامات رضویه ، ج 2 ، ص 64.

۰۴ شهریور ۹۴ ، ۲۱:۵۰

مدیر

سلام دوست عزیز
منم مثل شما شیعه ام
سالها در امور دفاع از عقاید شیعه فعالیت کردم و کلی مقاله و کتاب درباره اهل بیت و تشیع نوشتم
از مطالب وب شما متوجه شدم خیلی دانش مذهبی تون زیاده
اگه براتون ممکنه بیایید انجمن ما..
و مدیر بخش مذهبی بشید
تا عده بیشتری از معلومات شما استفاده کنند.
منتظرتون هستیم
سلام دوست خوبم
میشه بیای انجمن ما؟
این انجمن با بقیه انجمن ها فرق داره

http://moheb36.rozblog.com
شما به انجمن ما دعوتید تشریف بیارید مرسی