سرم فقط احتیاج به یک شعله ی کوچیک دارد که منفجر بشود...
چرا انقدر مصیبت بزرگ است...
فردا چه خبر است؟...
...بمیرم برایت لیلا...لیلا جان از فردا چه خواهی کرد...چگونه زنده میتوانی بمانی ...بعد از علی اکبر امامت دست به کمر شد تو که دیگر جای خود داری...من میگویم بعد از علی اکبر دنیا برایت سیاه و سفید شد...مگر نه؟
رباب ...رباب جان...یک وقت خیالت راحت نباشد که به 6ماهه به خاطر کودکی اش رحم می کنند و در امان نگهش می دارند ..
رباب جان...فردا علی اصغر هم زره پوش می شود برای رکاب امام زمانش با همین دست های کوچکش...ی وقت به او دل نبندی...
رقیه جان....
رقیه جان...طاقت بیاور جان دل...تو هنوز خیلی کودکی برای دق کردن...برای .... دیدن...
رقیه جان تو تنها 3سالت است...
اما...
امان از دلت زینب جان....زینب جان...زینب...زینت اب...
حق داری بیهوش بشوی ...به صورتت بزنی...لطمه بزنی...زینب جان...حق داری...حق داری...
مگر یک ادم...آن هم از جنس لطیفش ...چه قدر تحمل دارد...
زینب جان فقط کافیست یکی از این مصیبت ها برای کسی اتفاق بیفتد تا از پای درآورتش...
اما زینب جان...توصبر کردی...صبر کردی...صبر کردی...پشتت به حسینت گرم بود...
اما اکنون سالارت کجاست...سالار زینب...
زینب جان...بمیرم برایت...
با عزیز ترینت چه کردند؟! ...
جلوی چشم هایت
زینب جان...
حق داشتی موهایت سفید شد...
زین پس چه کسی بود که پا به پای غم هایت اشک میریخت و آرامت می کرد...
زین پس تو بعد از حسین چه کسی را داشتی ...چه کسی را داشتی که برایت حسین بشود...
زینب جان...
ز ی ن ب
نفس کشیدن هم سخت شده است...
میدانستی امام زمانه ی مان فرمود که اگر شیعیان ما پردده از جلوی چشمانشان برداشته می شد جان می دادند...تحمل نداشتند..
زینب جان فردا جه خبر است...
فردا دیگر حسینی نیست که تو برایش درد و دل کنی...
فردا عباسی نیست که پشت و پناهت باشد...
فردا علی اکبر هم نیست که از دیدنش یاد پیامبر بیفتی...
فردا حتی 6ماهه ای هم نیست که با دینش دلت غنج برود...
ح
س
ی
ن
...
می کشی مرا...
می کشی...
سالار زینب حسین جان...
امیری حسین و نعم الامیر....امیری حسین و نعم الامیر....امیری...