خدایا، چگونه تو را شکر کنم که به من نعمت درد و غم عطا کردی و قلب مجروحم را در آتش عشق گداختی، و در وادی فقر از همه کائنات بینیازم کردی، و در تنهایی انیس من و محبوب من شدی.
خدایا، تو را شکر میکنم که از همه ی لذّات سیرابم کردی و ناپایداری این لذات را به من نشان دای و قلب و روح مرا پذیرای رحمت های بی پایان خود کردی، و و جود مرا از عشق به خود سیراب نمودی، و علاقه مرا از دنیا و مافی ها بریدی و آن چنان مرا از وجود خود سرشار کردی که عدم و وجود همه عالم برای من یکسان گردید و دشمنی همه عالم ساده و ناچیز شد.*
چمران،مرد رویاها...
سالگرد شهادت ۳۱ خرداد....