گاهی دلم لبریز از دل تنگی می شود...
لبریز از دل تنگی هایی که با مامان و مائده می رفتیم دعای کمیل...
دعای کمیلی که نعمتش ازمان گرفته شد...دیگر برگزار نشد...
چه قدر دلتنگ کمیلم ...خط به خطش...از اعماق وجود...الهی و ربی من لی غیرک...یا سیدی...یا مولای...بغض گلویت را می گرفت...رب من جز تو که را دارم...؟
این فرازش یاد اقایت میندازدت که او جز خدایش که را دارد؟...
دل تنگ فراز به فرازش...دل تنگی درد بدی است...قدر نعمت را بدانید قبل از آن که گرفته شود...
بیایم اعتراف کنیم انقدر درگیر فرعیات زندگی هامون شدیم که از اصلیاتش غافل شدیم...
بیایم اعتراف کنیم انقدر درگیر چرندیات زندگی شدیم که قشنگیاش یادمون رفته...
بیایم اعتراف کنیم...مهدی فاطمه، رفته جزء فرعیات زندگیامون...بیایم اعتراف کنیم که عین خیالمون نیست اقای غریبمان سال های سال پشت پرده پرده های غربته...
بیایم اعتراف کنیم...نبودنش برامون فرقی نداره...راحت زندگی می کنیم...اصلا آقایی هست؟...
بیایم اعتراف کنیم راحت عین آب خوردن جلوی چشماش هر کاری خواستیم کردیم، ...
بیایم اعتراف کنیم، انقدر دروغ نگیم که بدون نبودن هایش نفس نمی توانیم بکشیم....چرا نفس کشیدن برایمان در نبودن هایش راحت شده...طبیعی شده...عادت کردیم به هوای الوده ی نبودن هایش...به هوای الوده های گناه هایمان...غرق شده ایم ...خبر نداریم....
بیایم اعتراف کنیم وقتی شب های جمعه هر کار می خواهیم بکنیم، هر گناهی...هر کاری...یک عده از عاشق هایش دارند شب تا صبح را جان می دهند و پیش خدا ضجه می زنند که فقط برسانش...
دلم جمکران می خواهد...
باید تا 26 که بریم تهران صبر کنم...
احساس می کنم دلم می خواهد از جا کنده شود...
چرا گاهی وقتا دل تنگی به سرتون می زنه ....اگر دخترکی در این گوشه های شلوغ شهر دلش هوای آقای غریبش را کرده باشد باید چه کند؟...
بمیرم برایت اقای غریبم...
...
یا راد ما قد فات...
بعضی چیزا رو دوست ندارم خوردنش را ولی درست کردنش بهم ارامش می دهد ، ی حس لذت بخشی دارد برایم ...مثل شله زرد... نمی دانم چرا ولی به نظر من یکی از قشنگ ترین کارای دنیا شله زرد درست کردنه وبعد ریختنش توی ظرف های سفالیه ابی...
و بعد تزئین کردنش با دارچین ...
خیلی حس خوبیه ...خیلی...
...
اگر دیدین این روز ها شخصی سرطان حنجره گرفت، شک نکنید فرد مذکور اینجانب می باشم.
به این دلیل که در حالت عادی صدای اینجانب زیر خط فقره ان قدر ولمش کمه. یعنی پیش اومده پشت تلفن هزار بار گفتن :چییییی؟ یا حتی توی دیدار های حضوری : یکم بلند تر بگو !
بعد مامان بزرگ عزیز تر از جانمون یک روز به خاطر این که کنتر گازشون مشکل براش پیش اومده تشریف بیارن منزل ما ، بنده ی خدا یک ذره گوش هاشون سنگین باشه و اصلا و ابدا حاضر نیستن و نباشن و سمعک استفاده کنند و ازش متنفر باشند...
لازمه بگم باقی ماجرا رو؟...
یعنی باس تا جایی که می تونید داد بزنید ، از اخرم عملیات با موفقیت طی شده باشه یا نه با خداست!
گاهی وقتام صداتون دیگه در نیاد مامانتون براشون ترجمه کنند : میگه که...
گاهی وقتام هست ، از خواب که میپری اشکات مثل بارون پشت سر هم می ریزن...
به خاطر این که همش خواب بود ...
یا من تحل به عقده المکاره...
هیچ چیز درد ناک تر از این نیست که وقتی یهو چشم باز می کنی میبنی دارن اذان می گن...
هیچ چیز درد ناک تر از این نیست که قبل اذون خواب بمونی... وبعد با خودت بگی امروز چرا این طوری شد؟چه گناهی؟ چه کاری؟چه کوتاهی ای ازت سر زد؟...
الهم غفر لی ذنوب التی تحبس دعا....
زن ها می توانند در اوج در اوج دلتنگی لبخند بزنند ....
آواز بخوانند ....
گل های باغچه را قلمه بزنند ....
غذای دل خواهت را تدارک ببینند
کودکانه به بچه ها بازی کنند ...
زن ها می توانند با قلبی شکسته باز هم دوستت بدارند ...
ببخشند و بخندند....
تو از طرز آرایش موهایش ...
یا رنگ لب هایش ...
لباسش ...
یا حتی حرف هایش ...
هرگز نمی توانی حدس بزنی زنی که روبرویت ایستاده دلتنگ یا دلشکسته است ...
زن بودن کار ساده ای نیست ...
خسرو شکیبایی
گاهی وقتا چرا دلت یهو بی هوا بهونه می گیره؟...
چرا گاهی وقتا تظاهر می کنی به لبخند وقتی دلت اشوبه؟...
چرا گاهی وقتا نمیشه که نمیشه که نمیشه...
گاهی وقت ها دلت عجیب می گیرد...از دوری های ممتد آقای غریبت...که الان باید می بود و نیست...
که باید این جمعه حضور می داشت و ندارد...
گاهی وقت ها دل تنگی های نبودنش به سرت می زند...کلافه ات می کند...
خسته ات می کند...
که یک جمعه ی دیگر گذشت و نیامد ...
الی متی أحار فیک یا مولای...
مولا جان تا کی باید برای نبودن هایت اشک بریزیم و در پیش گاه خدا با ضجه ظهور تو را از خدا طلب کنیم؟...مولا جان نبودن هایت درد دارد...
مولا جان...
این نبودن هایت خیابان ها و زمین را دل گیر کرده است...
این نبودن هایت چشم هایمان را خون کرده است...
بغض گلویمان دارد خفه مان می کند...
مولا جان...بیا و به این غربت خاتمه بده...
خسته ایم اقا جان... از نبودن هایتان...
گل نرگس کجای این زمین خاکی هستی؟...
فقط این که بعضی آدم ها ... چه طور به خودشان اجازه می دهند با احساسات هزاران هزار آدم بازی کنند و بعد اسم خودشان را بگذارند انسان...
جدای از آن ها شخص در تصویر جان ماست...جان نه، هستی ماست...تحمل ناراحتی اش برای ما غیر قابل تحمل است...
حواستان باشد دست رو نقطه ی غیرت و تعصب ما نگذارید...
خون به دلش کنید...خدا خون به دلتان می کند...
9 ام دی روز بصیرت امت اسلامی
